Geschiedenis

Komend jaar na de zomer in 2018 bestaat Scouting Raboes 90 jaar! Vandaag de dag telt het Raboes over de 100 leden, zowel jongens als meisjes. Maar dit was lang niet altijd het geval. Er ging een hele geschiedenis aan vooraf voordat het Raboes de groep werd die het vandaag de dag is… Een geschiedenis waar we trots op zijn!

Karel de Grote en Bosknoerten
Onder onze Scouts, Welpen en Kabouters doen vele verhalen en legenden de ronde betreffende het Raboesterrein. Het bos zou bezocht zijn door Karel de Grote en oorspronkelijk bewoond zijn door zogenaamde bosknoerten. Deze hele geschiedenis is uitgebreid uit de doeken gedaan rond het kampvuur tijdens het groepsweekend ter ere van het 80 jarig bestaan.

Honderd jaar Scouting wereldwijd
In 2009 bestaat Scouting wereldwijd 100 jaar. Al snel na de oprichting van Scouting ontstonden er Scoutingorganisaties in Nederland. Zo ook in Laren. Een zekere Mejuffrouw Blijdenstein stelde haar privé terrein beschikbaar, wat liep vanaf de huidige Tafelbergweg tot aan de Leemzeulder. In 1928 werd hier een scoutinggroep voor alleen meisjes opgericht onder leiding van Captain Knappert. Voordat er op het Raboes clubhuizen stonden had Mejuffrouw Blijdenstein oude barakken van het kamp Crailo – die voorheen van Belgische vluchtelingen uit de 1e Wereldoorlog waren geweest – neer laten zetten op het achterste gedeelte van het terrein.

Start van de Raboesgroep in de dertiger jaren
De toen nog jonge Jan Versteeg, die goede maatjes was met Mej. Blijdenstein en leiding was van een Amsterdamse groep, werd samen met zijn groep benaderd om een groepshuis te bouwen op het landgoed in Laren.

De jongensgroep starten 5 jaar later in 1933, in een blokhut op de rand van de hei aan de Postiljon te Laren geopend. Tijdens de oorlog was padvinderij verboden en is de blokhut door brand verwoest. Raboes 18 was van mejuffrouw Blijdenstein en is in voornoemde periode als woonhuis gebruikt.

Een nieuwe start in 1945
In september 1945 konden alle verenigingen weer opbloeien. Zo ook de Raboesgroepen. De meisjesgroep vestigde zich weer in het groepshuis aan het Raboes. De jongensgroep werd ondergebracht in een schuur in de buurt van het Hoefloo.

Tramwagon als groepsverblijf
De meisjesgroep groeide zo hard dat na enkele jaren werd uitgeweken naar een grotere lokatie in de vorm van een tramwagon in Huizen. Deze wagon bleek uiteindelijk ook te klein en een gedeelte van de meisjesgroep kwam als Willikunagroep (later omgedoopt tot Raboes Willikunagroep) weer terug naar het groepshuis in Laren. Later is een gedeelte van de meisjesgroep teruggegaan naar Huizen (de voorlopers van de huidige gidsen van de Vasantagroep).